Röbel-Müritz, 30 juli 2005. Dit is het eindpunt van een niet meer in gebruik zijnde lijn. Er worden pogingen gedaan om de lijn te reactiveren, om zo ook het museum materiaal (wat hier in weer-en-wind staat weg te rotten) actief in te kunnen zetten.

Lijn en gebouwen zijn nog eigendom van DB ("Die Blöden"), die er alleen het hoogst nodige aan doen. Op het terrein staat best veel spul, maar het is duidelijk dat men veel te weinig geld en mankracht heeft om daadwerkelijk en functionerend museum-bedrijf van de grond te tillen.

Een echt toegankelijk museum is het nog niet. Je kunt vrij rondlopen en wij werden die dag heel netjes te woord gestaan door een jongen die eindeloos kon vertellen.

Mijn twee kornuiten (links Floris, rechts Martin) op een inzetbare dieselloc.

Een rijtje diesellocs, waarvan alleen de voorste inzetbaar is. Links zijn nog de deuren van de loc-loods en een Kirow-kraan te zien. De andere gebouwen horen niet bij het museum.

Fabrieksplaat van de Kirow kraan uit 1959 (een érg goed jaar :-). Het spaakwiel is volgens mij om de stempels (die moeten zorgen dat de kraan niet omvalt) uit te zetten.

Detail met open spiraal-veer buffer.

In de 70-er jaren werd door het DDR-regime nog geprobeerd de economie van de regio te stimuleren, door een compleet vee-verladings station te bouwen. Naar verluidt is het welgeteld twee keer gebruikt...

Dit soort wagons werden gebruik om respectievelijk Heiss-Dampf Öl, Achs-Öl en Nass-Dampf Öl naar de verschillende stations te brengen waar stoomlocs konden restaureren (kolen en water innemen). Fabrikant is Ernst Brennol u. Co, Eisenbahnmaterial GMBH, Berlin-Rummelsberg.

Links is nog een vuurloze loc te zien.