Op mijn vijfde verjaardag (in 1964) kreeg ik mijn eerste (electrische) modeltrein. Een Märklin railovaal, met een drie-assig stoomlocje en twee groene personen wagonnetjes. Hoewel ik de wagonnetjes niet meer op mijn baan inzet (past niet bij het beeld wat ik weer wil geven) rijdt het locje na bijna 45 jaar nog steeds! Vorig jaar heb ik dit locje helemaal schoon gemaakt en voorzien van een digitale decoder, hetgeen rustig en langzaam rijden (essentieel :-) nu mogelijk maakt.

Van jongs af aan ben ik bezig geweest met mijn modeltreinbaan. Dit bleef  tijdens mijn jeugd beperkt tot het bekende 'tapijtrijden' en tijdelijke banen opgebouwd op een plaat hardboard, niet geheel vlak liggend op een twee-persoons opklapbed... Tijdens mijn studie ben ik serieus begonnen met het bouwen van (een deel! van) een modelbaan. Het betrof niet meer dan een kopstation met drie sporen en wat mogelijkheden om wagons op te stellen. Toch was dit al een kleine drie meter lang en (naast het wasgoed) reden genoeg om om het andere weekend (per trein, uiteraard) naar mijn ouders te reizen. Want op mijn studentkamertje kon ik het natuurlijk niet kwijt en zou het bovendien teveel afleiden.

Na samenwonen en trouwen bleef er geen ruimte en nog minder tijd over om met bouwen bezig te zijn, dus verschoof de aandacht naar verzamelen. Voorzover er materieel naar nederlands voorbeeld verkrijgbaar was, want daar had ik mij ondertussen op gericht. Mijn verzameling bestaat heden ten dage uit circa 30 locomotieven/treinstellen en een honderd-tal personenwagons en goederwagens.