De MBS is mijn favorite museumspoorlijn! De uitstraling van de MBS is heel authentiek. Men doet bewust en precies pogingen om verder te gaan dan het 'rijden met treintjes'. Dat betekent dat gereden wordt met materieel dat daar vroeger gereden heeft, had kunnen rijden, of als twee druppels water lijkt op wat er gereden heeft (want natuurlijk zijn lang niet alle originele spullen nu nog te krijgen, c.q. te betalen). Dat geeft aan deze voormalige GOLS-lijn een echte, authentieke charme. Op de site van de MBS is hier nog een stukje historie van te vinden.

En dat charmante beeld wordt nog aangevuld door de kleinschaligheid en harmonie van bij elkaar passende elementen, zoals materieel, station, loodsen, aankleding, etc. Als je niet beter wist zou je jezelf zo meer dan 50 jaar terug in de tijd kunnen plaatsen.

Loc 6, Magda, fabrikant La Meuse, 1925, in Boekelo op de hand-bediende draaischijf (let op de houten palen daarvoor, die schuin uitsteken).

Hoewel ik al in 1978 op de hoogte was van het bestaan van de MBS (na een fietstocht vanaf de campus van de -destijds- Technische Hogeschool, waar ik studeerde), heb ik pas op 22 april 2006 mijn eerste echte bezoek gebracht. Dat was in het kader van een excursie, georganiseerd door de Nederlandse Vereniging voor Belangstellenden in het Spoor- en Tramwegwezen. (http://www.nvbs.com/). Daarvoor is het gebleven bij het voorbij zien rijden van een trein, of wat rangeren in Boekelo. In die tijd had ik wel een camera, maar daarmee ging ik nog zelden mee op pad, dus helaas geen foto's.

Pakwagen D56 uit 1905, in de stijl van de SS (StaatsSpoorwegen).

De MBS is een eiland-bedrijf. Noch in Haaksbergen, noch in Boekelo is er een aansluiting op het landelijke spoorwegnet. Al jaren heeft de MBS de wens om de lijn vanuit Boekelo door te kunnen trekken richting Hengelo, maar de aanleg van de A35 heeft daarbij voor een groot obstakel gezorgd: er zou dan namelijk een dure brug gebouwd moeten worden. En ondanks dat de diverse gemeenten en ook de provincie welwillend tegenover het idee staan (i.v.m. toerisme), is het vinden van voldoende geld uiteraard een fiks probleem. Kent iemand nog een mecenas met liefde voor authentiek spoor?

Het gerenoveerde plaatskaartenloket van het station Haaksbergen, met een warme kachel voor de wachtende passagiers.

Loc 14, Oersik NS 145, fabrikant Werkspoor 1932. Met gordijntjes...

De kolenbunker met kolenkraan uit 1924, Haaksbergen.

Op de voorgrond diverse soorten en maten assen, daarachter een stoomketel, met bovenop de 'dom' en aan de rechter kant de vuurkist.

Overwegwachtershuisje te Boekelo, met links de handels om de spoorbomen te bedienen en rechts de perronklok, die de nadering van de trein aankondigd voor het personeel.

Bagagewagen SS E 129, van de Staatsspoorwegen.

Schijnvertrek op de terugrit van Boekelo naar Haaksbergen. Let op de paaltjes met gele kop. De MBS is als beheerder van de spoorweg (een formele taak) verantwoordelijk voor het aankondigen van de overweg naar het rijdend personeel toe. Daartoe hebben ze zelf een oplossing gevonden: de paaltjes met gele kop.

Pomplorrie met aan elke hoek onderaan een handgreep om 'm, bij een naderende trein, snel van de rails af te kunnen tillen.

Delmenhorst-Harpstedter Eisenbahn, 1925.

De D56 heeft niet alleen spaakwielen, maar ook een werkende (!) generator, welke gebruikt wordt voor de verlichting van de rijtuigen.

Het 'engelse' wissel (SP. 1) op de voorgrond (foutief vaak een kruiswissel genoemd), heeft geel/witte borden waarmee de stand van de vier-sets wisseltongen aangegeven worden. Vanuit de kant van de kijker bezien loopt het wissel rechtdoor: het witte vlak is zichtbaar. Het hoge ronde gele bord links bij de wisselomzetter laat zien dat vanuit de loc bezien de wissel naar rechts (voor de kijker links) zal afbuigen.

Terug naar de top van de pagina.